Zoals elke ochtend begon ik de digitale dag op NOS.nl, even op mijn gemak de koppen doorlopen.

Eerst kijken of er nog belangrijke verschuivingen in de Tour de France zijn natuurlijk.

Vanuit een ooghoek zie ik bovenstaande kop staan. In eerste instantie zag ik alleen ‘gevaarlijke spin’, maar als snel zag ik de volledige kop! Een gevaarlijke spin in Rijnsburg?! Wat krijgen we nu?

Snel doorklikkend blijkt er een exemplaar meegelift te zijn uit Zuid-Amerika. Twee medewerkers hadden het dier aangetroffen bij een lading bloemen in de bloemenveiling bij mij om de hoek, nu is Rijnsburg niet echt een grote plaats dus alles is bij mij om de hoek. Diervriendelijk zoals ze zijn hebben ze het ongedierte in een naastgelegen bosje vrijgelaten. Hartstikke lief.

Nu moet je weten dat ik vrij weinig met kleine diertjes heb. Honden, katten, paarden, olifanten zijn schattig, lief en leuk om naar te kijken of op je schoot te hebben, maar alles kleiner dan een chihuahua zorgt bij mij voor jeuk op vervelende plekken. Sterker nog, ik roep mijn vrouw erbij als er weer eens van dat achtpotige tuig in mijn gezichtsveld verschijnt. Zelfs van die hele kleine, mini beestjes die vliegensvlug over het behang marathons aan het rennen zijn zorgen voor zweetdruppels.

En nu loopt er zo’n Shelob vrij hier in de natuur. ‘Het beestje is dodelijk, maar de kans is nihil.’ Waarom zeg je het dan?!

De 400 meter van kantoor naar huis zijn toch zeer bedachtzaam verlopen. Ik hou het hoofd normaal gesproken al naar beneden, maar nu helemaal. Zal je zien dat het mormel je vanuit een boom bespringt. Springen! Mijn hemel. De gedachten al dat je het tegenkomt, je het met de grootste moed probeert te verjagen en het kreng springt naar je toe, brrrrrr.

Thuis open ik voorzichtig elk kastje en verwacht elk moment in een cocon verpakt te worden, een lekker snackje voor later, genoeg eten voor een maand. Alsof ik het dodelijke gif al door mijn lichaam voel vloeien heb ik een visioen dat ik in de auto zit en opeens vanuit een ooghoek iets op de schouder zie bewegen. Een gil, een ruk aan het stuur, een klap en zeg maar dag tegen Lex. De spin komt er zonder schade vanaf.

Ik herinner me ook een artikel van vorig jaar. Een Amerikaan had zijn huis laten afbranden. Hij zag een monsterlijke spin en dacht het beest te verdelgen met open vlam. Ik sta open voor alles.

Voorlopig blijf ik maar met de benen omhoog op de bank zitten met mijn fles water, ik kan 3 dagen zonder eten en heb een blaas als een kameel.

Of ik wacht gewoon tot mijn vrouw thuiskomt.